مقاله استاد دانشگاه تبریز در کنفرانس بین المللی SEEP2014 به عنوان بهترین مقاله انتخاب شد
مقاله دکتر سهراب احمدی، استاد گروه فوتونیک پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز در کنفرانس بین المللی SEEP2014 امارات به عنوان بهترین مقاله انتخاب شد.
به گزارش روابط عمومی وزارت علوم، وی در خصوص این مقاله با بیان اینکه متمرکزکننده¬ های خورشیدی نورزا شامل یک موج بر پلیمری بسیار شفاف هستند که با مواد نورزا آلاییده شده اند. این مواد نورزاش، تابش فرودی را جذب و با تغییر طول موج به ناحیه ای که در آن بازده سلول خورشیدی بالاتر است، موجب افزایش بازده سلول خورشیدی می گردند، تصریح کرد: یکی از عوامل موثر در عملکرد این متمرکز کننده ها، بکارگیری یک ماده نورزای مناسب می باشد. به گفته وی، برای اولین بار در این طرح، پروسکایت آلی- معدنی CH3NH3PbBr3 به عنوان ماده نورتاب جدید به منظور بکارگیری در متمرکزکننده های نورزا معرفی بکار گرفته شد.
به گفته وی، این ماده هیبریدی آلی- معدنی با داشتن همزمان مزایای بخش آلی (از جمله انعطاف پذیری و فرایندپذیری آسان) و مزایای بخش معدنی (مانند استحکام مکانیکی و مقاومت در برابر حرارت) بسیار مورد توجه هستند. به این ترتیب خواص مطلوب مواد معدنی و آلی با غلبه بر محدودیت هر یک، به طور مشترک مورد بهره برداری قرار می گیرد. همچنین این ساختارهای هیبریدی با بازدهی بالا و با استفاده از اثر جابجایی طول موج، عملکرد ضعیف سلول¬های خورشیدی را در ناحیه¬ی ماوراء بنفش بهبود می¬بخشند.
این استاد دانشگاه تبریز یادآور شد: به عبارت دیگر هیبریدهای آلی- معدنی با بازه جذب گسترده تر، فوتون¬های با انرژی بالاتر، در ناحیه ماوراء بنفش را جذب و موجب گسیل فلورسانس در طول موج های بین 500 تا 600 نانومتر یعنی در جایی که بازده کوانتومی سلول خورشیدی بیشتر است، می گردند که به منظور تعیین شرایط بهینه عملکرد متمرکز کننده ساخته شده با استفاده از پروسکایت آلی- معدنی، ابتدا تاثیر نسبت های مختلف بخش آلی و معدنی در هیبریدهای سنتز شده بر نورتابی و در نتیجه بر عملکرد سلول خورشیدی بررسی شده است و همچنین به دلیل اینکه افزایش شدت فلورسانس باعث بهبود بازدهی در این متمرکزکننده-ها می¬شود، تاثیر غلظت این ماده نورزا بر عملکرد متمرکزکننده قبل از وقوع پدیده خاموشی فلورسانس مورد بررسی قرار گرفته است.
دکتر احمدی اضافه کرد: از جمله موانع اصلی گسترش متمرکز کننده های نوری می توان به خاموشی فلورسانس و پایداری ضعیف بسیاری از مواد نورزا در ساختار متمرکز کننده ها اشاره کرد. هیبریدهای آلی معدنی سنتز شده پایداری بسیار خوبی را تحت تابش UV از خود نشان دادند.
وی افزود: به طور خلاصه می توان گفت ساختار هیبریدی CH3NH3PbBr3با نسبت مولی و غلظت بهینه در پلیمر شفاف می تواند کارایی سلول خورشیدی را تا 45درصد بهبود بخشد.
استاد گروه فوتونیک پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز گفت: این تحقیق که در گروه فوتونیک پژوهشکده فیزیک کاربردی و ستاره شناسی دانشگاه تبریز انجام شده است، توانست عنوان بهترین مقاله هفتمین کنفرانس بین المللی انرژی تجدید پذیر و حفاظت محیط زیست (SEEP 2014) که از 23 تا 25 نوامبر 2014 در شهر دوبی کشور امارات برگزار شد، به خود اختصاص دهد.
به گفته وی، در این کنفرانس 82 مقاله از کشورهای مختلف جهان و در موضوعات گسترده مرتبط با انرژی (خورشیدی، باد، بیومس)، تغییرات آب و هوا، محیط زیست، سوخت، مدیریت سوخت و محیط زیست و .... پذیرش شده بود که در مدت 3 روز ارائه شد.