استاد علم اطلاعات و دانش شناسی گفت: جامعه بر این باور است که دانشگاه ها دانشجویان را برای امور واقعی و برای برآورده ساختن انتظارات سازمان ها، صنایع و شرکت ها تربیت نمی کنند.
به گزارش وبسایت مقاله نویسی ISI20 به نقل از خبرگزاری مهر، دکتر جعفر مهراد با بیان این مطلب افزود: تعداد دانشجویان دانشگاه های کشور و نیز عدم تطابق مهارت های فارغ التحصیلان با نیازهای جامعه هر دو در حال افزایش است. اکنون مدرک دانشگاهی جذب در یک فعالیت درخور توجه را تضمین نمی کند.
این استاد علم اطلاعات و دانش شناسی افزود: از طرف دیگر، تعدادی از نمونه های موثر و برنامه های اثربخش دانشگاه ها و جامعه نیز وجود دارد که استخدام جوانان را بهبود بخشیده است. دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه صنعتی اصفهان از آن جمله است.
چهره ماندگار علمی کشور افزود: اصولا پیدا کردن کار در کشورهای در حال توسعه به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. یکی از هدف هایی که تمام دولت ها دنبال می کنند، طرح ابتکاراتی است که بتواند فرایند اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی و تبدیل آنان را به نیروهای کار موثر تندتر کند.
وی خاطر نشان کرد: وقتی شما با هر دو طرف ، یعنی جامعه و دانشگاه، گفتگو می کنید می بینید که آموزش رسمی تنها در تعدادی از رشته ها با بازار کار سازگازی دارد. اقتصاد می کوشد توسعه پیدا کند و استخدام کنندگان نیز درصدد جذب فارغ التحصیلان هستند اما جوانان جویای کار زیادی وجود دارند که با نیازهای استخدام سازگاری ندارند. در این ارتباط، حتی فارغ التحصیلان رشته های فنی و مهندسی به مهارت های اضافی دیگری احتیاج دارند تا بتوانند رضایت استخدام کنندگان را بدست آورند.
مهراد ادامه داد: در بسیاری از کشورها از جمله ایران هدف بسیاری از فارغ التحصصیلان استخدام در دستگاه های دولتی است، اما اکنون وضعیت فرق کرده است. امروز، کار در شرکت های بزرگ و چند ملیتی هدف اصلی فارغ التحصیلان دانشگاهی است و به همین خاطر است که گاهی مهاجرت نخبگان صورت می گیرد. این شرکت ها در جستجوی فارغ التحصیلانی هستند که از روحیه رهبری و توانایی مدیریت گروه ها برخوردار باشند.
استاد دانشگاه شیراز گفت: مساله این است که در کشورهای در حال توسعه داشتن آزمایشگاه های مجهز و تربیت دانشجو برای کارهای عملی بسیار گران است و از این رو بسیاری از دانشگاه ها مبادرت به ارایه دروس نظری می کنند و این پروفایلی نیست که شرکت ها جستجو می کنند.
وی افزود: دانشگاه ها باید با شرکت ها درباره نیازهای در حال تغییر مذاکره کنند. ایران در راه توسعه قدم گذاشته و دانشگاه ها باید نیروی کار واقعی تربیت کنند، طوری که این دانشجویان برای بازار کار از آمادگی لازم برخوردار باشند.
مهراد ادامه داد: با سیاست هایی که اکنون در حال پیگیری است تحریم ها برداشته خواهد شد و سرمایه گذاری های خارجی در جنبه ها و ابعاد مختلف شروع خواهد شد. در اینجا، شرکت های سرمایه گزار به افرادی نیاز دارند که با فرهنگ بومی آشنا باشند و قطعا از بکارگیری اتباع خارجی خودداری خواهند کرد.
استاد علم اطلاعات دانشگاه شیراز افزود: فارغ التحصیلان تعدادی از رشته ها به ویژه رشته های مهندسی از دوره های کار آفرینی تحت عنوان شرکت های دانش بنیان برخوردار هستند و به نظرم اهمیت دارد تا این فرصت با ایجاد تسهیلات لازم برای سایر رشته ها نیز فراهم شود.
وی اظهار داشت: در این زمینه برنامه های درسی در آموزش عالی مهم است. نگاهی به کشورهای نوظهور علمی می تواند برای برنامه های درسی دانشگاه های کشور از نظر کسب مهارت های لازم مهم باشد. مثلا، در دانشگاه ملی مالزی که دانشگاهی بزرگ و جامع است از تمام دانشجویان سال اول تمام رشته های کارشناسی خواسته می شود درس اجباری کار آفرینی را بگذرانند ودر سال های دوم و سوم درس های انتخابی را بردارند. هدف این دانشگاه آن است که به دانشجویان نشان دهد که کارآفرینی دست یافتنی است و لازم نیست که این دانشجویان کسب و کار را در سنین بالا آغاز کنند. از طزف دیگر، این برنامه در این صدد است که با جذب شدن این افراد در شرکت های کوچک و متوسط از بیکاری فارغ التحصیلان بکاهد. این کار دقیقا کاری است که با تاخیر در پارک های علم و فناوری ایران صورت می گیرد، با این تفاوت که کسب مهارت های نرم از همان بدو ورود دانشجو به دانشگاه انجام می گیرد.
مهراد ادامه داد: منظور از مهارت های نرم ویژگی های فردی است که ارتباط و تعامل بین فردی و انتظارات کاری و عملکرد شغلی را افزایش می دهد. دانشگاه ها در حالیکه در کار آفرینی نقش مهم وحیاتی دارند، دولت و بازار کار نیز باید سرمایه گزاری کنند و هر سه یعنی دانشگاه ها، دانشجویان و دولت مسئول هستند.