عدم تناسب بین دستمزد اساتید جدید و قدیم در دانشگاهها
یک استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی تهران، عدم تناسب بین دستمزد اساتید جدید و قدیم در دانشگاه را مهم ترین مشکل استادان دانست و گفت: نابرابری در دریافت حقوق بین اساتید دانشگاههای پزشکی، موجب شده اساتید قدیمی که پایه گذار علوم و فنون هستند به افسردگی و بیماری دچار شوند.
دکتر ضیاء الدین نوروزی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه علوم پزشکی تهران، به مهم ترین دغدغه اساتید در دانشگاه اشاره کرد و افزود: متاسفانه حقوق اساتید قدیمی و جدید در دانشگاه علوم پزشکی تهران با هم برابر نیست. بطوریکه اساتید قدیمی تا سال 85، یک چهارم دستمزد اساتید جدید را دریافت می کردند این در حالی است که همه آنها مخارج و هزینه های یکسانی دارند.
وی با بیان اینکه باید یک نسبت عاقلانه بین حقوق اساتید قدیم و جدید در دانشگاه های پزشکی برقرار شود، گفت: ارزش و خواسته های استادان قدیمی که پایه گذار اصلی علوم و فنون در دانشگاه بوده و مشکلات دانشگاه را در حوزه های مختلف رفع کرده اند، نباید نادیده گرفته شوند و باید با تمامی اساتید در مراکز علمی عادلانه و یکسان برخورد شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران همچنین یادآور شد: این دانشگاه به خواسته های اساتید قدیم جامعه عمل نپوشانده است. بنابراین استادان قدیمی به دلیل مشکلات و عدم تناسب حقوق آنها با اساتید جدید، به بیماری و افسردگی دچار شده اند.
نوروزی با اشاره به اینکه استادان قدیم به غیر از حقوق ماهیانه خود هیچ درآمد دیگری ندارند، گفت: اگر برای این اساتید حقوق و زندگی مناسب تامین شود می توانند راهنمای خوبی برای نسل جوان و کمک به آنها در زمینه تجربیات مورد نیاز باشند. به همین دلیل باید برای کمک به نسل جوان نیز به اساتید قدیمی بیشتر توجه شود.
این متخصص داخلی در خصوص طرح تمام وقت جغرافیایی اساتید در دانشگاهها نیز اظهار کرد: اگر بیمارستان های دولتی در تشکیلات سازمانی از همه لحاظ با بیمارستان های خصوصی رقابت کنند، بسیاری از پزشکان که علاقه به کاردارند بهتر جذب برنامه طرح تمام وقت جغرافیایی می شوند.
وی در پایان میزان درآمد برای بازنشستگی اساتید قدیم و جدید در دانشگاهها را نیز ناعادلانه توصیف کرد و افزود: متاسفانه در دانشگاه علوم پزشکی تهران، اساتید جدید با 9 و قدیم با دو میلیون تومان بازنشست می شوند و این عدم تناسب میزان درآمد برای بازنشستگی بین استادان بسیار ناعادلانه است. بنابراین لازم است مسوولان، وزیر بهداشت، وزیر علوم و مجلس تناسبی بین دستمزد آنها ایجاد کنند چرا که تمامی استادان در یک شرایط و زمان زندگی می کنند و مخارج یکسانی دارند.