به گزارش وبسایت مقاله نویسی ISI20 به نقل از خبرگزاری مهر، دکتر جعفر مهراد با اعلام این مطلب افزود: گفت: چندین سال است که بین المللی سازی دانشگاههای بزرگ در هر دو وزارت علوم و بهداشت مورد تاکید قرار می گیرد. برای این موضوع جلسات مختلفی برگزار می شو، کمیته هایی خاص تاسیس می شود و در نشست های گوناگون موکدا یادآوری می شود.

مهراد افزود: وزیر علوم، تحقیقات و فناوری که در پنجمین نشست هم اندیشی معاونان و مدیران همکاریهای علمی و بین المللی دانشگاهها و موسسات پژوهشی در 5 بهمن شرکت کرده بود اعلام کرده است که سهم دانشگاههای ما از پذیرش دانشجوی غیر ایرانی کم است.

مهراد ادامه داد: باید توجه کرد که بین المللی سازی دانشگاهها شاخص ها و معیارهای بی المللی دارد. بین المللی سازی دانشگاهها از روشهایی پیروی می کند که بسیاری از کشورهای پیشرفته و حتی در حال توسعه از این اصول پیروی می کنند. یک نگاه ساده به بعضی از دانشگاههای ترکیه در مجاورت خود و بررسی تعدادی از دانشگاههای مالزی در جمع کشورهای اسلامی نشان می دهد که این دانشگاهها در این کشورها در نظامهای رتبه بندی بین المللی جزو دانشگاههای ممتاز جهان محسوب می شوند و لذا انتخاب این دانشگاهها برای تحصیل از سوی دانشجویان کشورهای مختلف دلایل خود را دارد.

وی گفت: در نشست مدیران همکاری های بین المللی، رئیس دانشگاه تهران از 345 موافقتنامه داخلی وبین المللی صحبت می کند که به گفته وی بیشتر این توافقنامه ها روی کاغذ است و کمتر شکل عملی به خود گرفته است. دلیل عدم اجرای موفقیت آمیز موافقتنامه ها روشن است که می توان به زیرساخت های دانشگاهها، جذب هیات علمی، عدم اختیار دانشگاه ها در جذب مستقیم اعضای هیات علمی، فرایند طولانی جذب، اعتبارات اندک دانشگاهها و ناکافی بودن سهم پژوهش از تولید ناخالص داخلی اشاره کرد. از طرف دیگر، تلاش دانشگاها در تجهیز آزمایشگاهها به علت کمبود بودجه های تجهیزاتی به ثمر نمی نشیند.

این استاد علم اطلاعات گفت: گرچه تعداد تفاهمنامه های دانشگاه تهران در نوع خود کم نیست و چنانچه تفاهمنامه های سایر دانشگاهها را نیز به این رقم اضافه کنیم رقم قابل توجهی خواهد بود. اما وقتی این تعداد موافقتنامه ها را با برنامه های کشوری مثل آلمان مقایسه می کنیم در می یابیم که تفاوت بین آنچه در این میان وجود دارد عمیق است.

آلمان در سال 2014 حدود 31 هزار برنامه همکاری به اجرا گذاشته است!

وی افزود: در آلمان در سال 2014 در حدود 31 هزار برنامه همکاری میان 300 موسسه با حدود 5000 مرکز علمی در 150 کشور جهان به مورد اجرا گذاشته شده است. بیش از نیمی از این برنامه ها به مبادله دانشجو و استاد تعلق دارد. در این بین، سهم دانشگاههای فنی و صنعتی و دانشگاههای هنر و موسیقی بسیار برجسته است. سهم استادان خارجی در موسسات آموزش عالی هنر و موسیقی آلمان 16 درصد است. در دانشگاههای فنی تعداد دانشمندان خارجی 14 درصد کل استادان شاغل را به خود اختصاص داده است. تعداد دانشجویان خارجی که 13 تا 16 درصد افزایش را تجربه می کند به 29 درصد در دانشگاههای فنی رسیده است. سهم دانشجویان خارجی شاغل به تحصیل در دانشگاههای هنر و موسیقی به 70 درصد می رسد.

وی گفت: به این ترتیب، دانشگاههای آلمان برای جهان به عنوان یک درگاه ارزشمند عمل می کند.

مهراد خاطر نشان کرد: شاید این مقایسه منصفانه نباشد، ولی بالاخره باید سازمان برنامه و بودجه و مجلس شورای اسلامی برای یکبار هم شده در مورد 10 دانشگاهی که مقرر است بودجه و اعتبارات این دانشگاهها را در جهت توسعه بیشتر، ورود به رتبه بندی ها، جذب دانشجویان خارجی و تجهیز آزمایشگاهها افزایش دهند اقدام بایسته به عمل آورند. این بحث از دولت نهم شکل گرفته و تاکنون قدم مثبتی در این زمینه برداشته نشده است.

پیش بینی تعداد دانشجویان کشورهای جهان تا سال 2025

چهره ماندگار علمی کشور یادآور شد: پیش بینی می شود که تعداد دانشجویان کشورهای جهان تا سال 2025 به 266 میلیون افزایش یابد. در این بین افزایش جمعیت دانشجویی در کشورهای در حال توسعه به ویژه چین و هند قابل توجه است. تعداد دانشجویانی که می خواهند در خارج از کشور به تحصیل ادامه دهند به 8 میلیون یعنی تقریبا به سه برابر جمعیت فعلی خواهد رسید. متوسط رشد سالانه تقاضا برای آموزش عالی بین المللی تا 2025 را به بیش از 3 درصد در آفریقا، خاورمیانه، آسیا، آمریکای مرکزی، و آمریکای جنوبی است. 

جذب دانشجویان خارجی در سنگاپور، مالزی، تایلند و کشورهای خاورمیانه

به گفته دکتر مهراد، کشورهای انگلیسی زبان سالها بر بازار آموزش عالی تسلط داشته، ولی این وضعیت به سرعت در حال تغییر است. کشورهایی مانند سنگاپور، مالزی، تایلند و کشورهای خاورمیانه ظرفیت دانشگاههای خود را برای جذب دانشجویان خارجی افزایش داده اند. در بین کشورهای خاورمیانه، ایران به عنوان کشوری بزرگ و با سابقه کهن در آموزش عالی دارای دانشگاههایی است که از پتانسیل های علمی زیادی برخوردار است و برای دورنماندن از عرصه های بین المللی آموزش عالی به گفته وزیر علوم باید بین المللی شدن را در دستور کار خود قرار دهند.

وی تاکید کرد: کشورهایی که از آنها نام بردیم همه برای بین المللی شدن برنامه دارند. سنگاپور در برنامه خود امیدوار است تا پایان سال جاری میلادی تعداد 150 هزار داشجوی خارجی، و مالزی و اردن تا سال 2020 میلادی هر کدام تعداد 100 هزار دانشجوی خارجی جذب کنند. چین، علیرغم اینکه با تقاضاهای فزاینده ای از سوی جوانان این کشور برای ورود به آموزش عالی مواجه است، می کوشد ثبت نام دانشجویان خارجی را از 200 هزار نفر در حال حاضر را به 300 هزار نفر تا سال 2020 افزایش دهد.

برنامه ویژه استرالیا و چین برای سرمایه گذاری در آموزش عالی

مهراد ادامه داد: استرالیا با سرمایه گذاری در آموزش عالی و جذب صدها هزار دانشجوی خارجی نشان داده است که بازار آموزش عالی یک بازار پردرآمدی است. استرالیا دریافته است که اقتصاد جهانی دانش بنیان رده ای از دانشجویان را بوجود آورده است که علاقه مندان یرای تحصیلات عالی سرمایه گذاری می کنند و این کشور به ارزش شبکه های بین المللی آموزش در اقتصاد این کشو به کلی واقف است.

وی گفت: آشکار است که موسسات آموزش عالی در سطح جهان از تحرک و پویایی برخوردار هستند و از این رو آگاهی فزاینده ای از تقاضاهای جدید همکاری و شبکه سازی میان موسسات وجود دارد. اکنون بسیاری از دانشگاهها توجه خود را از بازارهای آموزشی وتجاری سازی آموزش به اهمیت "همکاریهای انتقالی"معطوف داشته اند. هدف "همکاریهای انتقالی " تاکید بر ماهیت و گستره آموزشهایی است که به دانشجویان خارجی ارائه می شود.