پایگاههای معتبر علمی (جهان-داخلی)

1- وب سایت این ژونالها عموماً به تازگی طراحی می شوند و زمان ثبت دامین مربوط به یک یا دو سال اخیر می شود. شما می توانید با مراجعه به سایت http://whois.com به زمان دامین خریداری شده و طراحی آنها پی برد. هرچند ممکن است مواردی باشد که وب سایت اصلی یک مجله معتبر نیز تازه طراحی شده باشد ولی یکی از دلایلی که شما باید به آن شک کنید زمان ثبت دامین آن است.

2- دقت کنید ویژگی اصلی مجلات جعلی یا hijacked عدم داوری و مطالبه سریع هزینه های چاپ می باشد. به این نکته دقت کنید مجله ای که ISI و دارای ضریب تاثیر هیچ گاه به مقاله ای بدون کامنتهای داوری پذیرش نمی دهد. بنابراین هر وقت مشاهده کردید که ژورنالی با شرایط خوب تنها یک ایمیل تبریک پذیرش و شماره حساب برای واریز مبلغ داده به آن شک کنید. لازم بتوضیح میباشد که 95٪ مجلات معتبر مقاله را رایگان چاپ میکنند.

3- شما می دانید که اگر مجله ای ای اس بوده و دارای ضریب تاثیر باشد بنابرین طی سالهای متمادی با ارزیابی و پایش دقیق مقالات خود به این مرحله رسیده است. پس بنابراین دارای ارشیو قوی از مقالات خود می باشد. در مجلاتی که جعل می شوند عموما جاعلان آنها دسترسی به ارشیو مقالات مجله اصلی و معتبر ندارند بنابراین یا ارشیوی تشکیل نمی دهند یا اگر تشکیل بدهند به تعداد انگشتان دست می رسد.

4- حتما آرشیو این مجلات را چک کنید و با سرچ عناوین مقالاتی که در وب سایت قرار داده شده است مطمئن شوید که مقالات در جای دیگر چاپ نشده باشند. خیلی جالب است که بدانید چون این افراد به ارشیو مجله اصلی دسترسی ندارند برای گمراه کردن پژوهشگران اقدام به تشکیل ارشیو مقالاتی می کنند که قبلا در مجلات دیگر چاپ شده است و شما با یک سرچ سریع به آن دسترسی پیدا می کنید.

5- این ژورنالهای به شما برای ارسال مقاله ایمیل می دهند چراکه سریعاً باید متقاضیان خود را جذب کنند و تازمانی که به شناخته شدن آنها باقی مانده است سودهای کلانی را به جیب بزنند. شما باید بدانید که مجله ای که معتبر و دارای ضریب تاثیر است برای جذب مقاله به پژوهشگران ایمیل نمی دهد. در واقع ژورنالها معتبر هیچ احتیاجی به دادن ایمیل ندارند.

6-اسم ژورنال را به همراه ادیتور اصلی سرچ کنید. در این صورت مطمئن باشید به اسم ادیتور اصلی میرسید وقتی به اسم ادیتور رسیدید به دنبال ایمیل ایشان بگردید. عموما ادیتورهای ژورنالها اعضای هیئت علمی هستند و ایمیل ژورنالی آنها در وب سایتهای مختلفی درج شده است. ایمیل ژونالی ادیتور را با ایمیل درج شده در وب سایت های جعلی تطبیق دهید. مسلما اختلافاتی را می یابید. چرا که یک یوزر نیم برای اولین و اخرین بار ثبت می شود و امکان جعل دقیق آن وجود ندارد. جاعلان این وب سایت ها عموما از ایمیلهای ازاد مثل یاهو و جیمیل استفاده می کنند.

7- حتما عنوان مجله را در گوگل سرچ کنید. می دانید که در بسیاری از وب سایتهای دیگر در مورد مجله مطالبی را درج میکنند. شما ممکن است با این کار به مطالبی برخورد کنید که در وب سایت های انگلیسی به تقلبی بودن آن وب سایت اشاره کرده باشند. یا به صورت ساده اسم ژورنال + hijacked را در گوگل سرچ کنید اگر آن وب سایت لو رفته باشد حتما راجع به آن مطالبی را نوشته اند.

8- پوسته ظاهری این مجلات عموماً به صورت تمپلیت های آماده خریداری می شود و یا در غیر این صورت چند گزینه ساده مانند آرشیو، تماس با ما در سایت موجود می باشد. حرف ما این است که وقت زیادی برای این وب سایتها گذاشته نمی شود و صورت ظاهری آنها نشان از طراحی سرسری وب سایت ژورنال دارد.

9- وب سایت مجلاتی هستند که موازی با وب سایت اصلی ساخته می شوند و دقیقا شکل و ظاهر وب سایت ژورنال اصلی را حفظ می کنند تا پژوهشگران را به اشتباه بندازند. به ادرس این وب سایت ها دقت کنید عموماً بسیار شبیه هم هستند و تنها دریک حرف با یکدیگر تفاوت خواهد داشت. برای پی بردن به وب سایت اصلی به سرچ آن مجله در وب سایتهای مختلف بپردازید. اکثر وب سایتهای دیگر به ژورنال اصلی و شناخته شده لینک می دهند. در انجام این کار دقت کنید.